Sömürgeciliğin kirli yüzünün, yine sömürgecilerin yönetmeni tarafından en sevimli görünümüyle gösterildiği ve sonunda sömürgecilerin beğenisiyle alkışlanmış, Oskar ödülü almış bir kurmaca, “Siyahlar, Beyazlar ve Renkliler”.
Öykü, Atlas Okyanusu kıyısında, eşsiz doğal yapısı ve özellikle sahiliyle dünyanın en zengin ülkeleri arasında yer alması gereken ancak günümüz de bile yoksulluğun batağında çırpınan Batı Afrika’daki Fildişi Sahilinde geçiyor.
1.Dünya savaşı sürecinde, kendileriyle ilgisi olmayan bir çekişmenin içine sürüklenen yerli halkın, sömürgeci Fransız ve Alman çıkarları arasında savruluşları, Hristiyan din tüccarlarının baskısıyla günden güne değişen koşulların olumsuzluğu altında ezilişleri, gülünç anlatımların öne çıktığı bir yöntemle sunuluyor.
Fildişi Sahili’nin kaynaklarını paylaşma çabasındaki Alman, Fransız ve Hristiyanlık pazarlamacılarının arasındaki çekişmeye karşı çıkan da sözde alan araştırmaları yapan bilim adamı kılıklı bir başka sömürgeci.

Adı: Siyahlar, beyazlar ve renkliler
Özgün Adı: Noirs et blancs en couleur
Yönetmen: Jean-Jacques Annaud
Senaryo: Jean-Jacques Annaud, Georges Conchon
Görüntü Yönetmeni: Claude Agostini
Müzik: Pierre Bachelet
Kurgu: Françoise Bonnot
Oynayanlar: Jean Carmet (Çavuş Bosselet), Jackues Spiesser (Hubert Fresnoy), Jackues Dufilho (Paul Rechampot), Catherine Rouvel (Marinette), Dora Doll (Maryvonne), Maurice Barrier (Caprise), Peter Berling (Piyer jan), Dieter Schidor (Kraft), Jackues Monnet (Piyer simon), Ebubekir Toure, Marc Zuber (Başkan Anglais)
Ses: Alain Curvelier
Sanat Yönetmeni: Maks Douy
Yapım Yönetmeni: Gerard Crosnier
Yapımcılar: Jacques Perrin, Arthur Cohn, Giorgio Silvagni
Yapım: Fransa, Batı Almanya, İsviçre
Yapım Yeri ve Yılı: Fransa – 22 Eylül 1976
Çekim Yeri: Fildişi Sahili
Dili: Fransızca
Süresi: 100’

Önceki İçerikÇocuğun İyiyse Yerin Üstü, Kötüyse Altı İyidir
Sonraki İçerikBen Bu İşte Bir Bit Yeniği Sezinliyorum
" Yazacaksınız, yanılgı nerdedir, doğrusu ne olabilir; tartışacağız, iyisini elbirliğiyle araştıracağız. Hadi, hazır mısınız? Ben hazırım, ne eleştirmekten korkarım, ne eleştirilmekten; üstelik o çok sevdiğim kusurumu hâlâ düzeltemedim: Fena halde doğru söylerim!.” Atilla ilhan (1925-2005)

Yorum

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen adınızı buraya giriniz