“Sinsin”den Fon Müziği

Lütfi Ömer Akad gördüğü, izlediği filmlerden esinlenerek, edindiği izlenimlerden yola çıkarak kurmacalarını oluşturduğunu açık yüreklilikle analatırken, sezgileriyle bir dil yarattığını da vurgular.

Sezgilerinin beslendiği kaynakların gücü, yapıtlarında öne çıkan bilinçli seçimlerin ve yapıtlarının da gücünü oluşturur, sinemada, Dede Korkut hikayeleri gibi  etki bırakır.

Hemen her filminde, içinde yaşadığı toplum yaşamından izleri yapıtlarına taşıyan Lütfi Ömer Akad, Beyaz Mendil kurmacasında, filmin müziklerinin Türk çalgıları ile çalınan Türk ezgileri olmasını ister ve başarısı ile bunun olabilirliğini kanıtlar.

Alim Şerif Onaran’a verdiği söyleşide, Beyaz Mendil kurmacasında denediği yöntemleri ve müzik seçiminin kısa öyküsünü anlatır: “… Davranışlarda daha bir sade davranış aramaya çalıştım. Bir de folkloru saf olarak bütün bir filmin altına döşemek… Yani film müziği olarak kullanmak ilk defa denendi. Tek sazla fon müziği yapmak fikrini gerçekleştirmek için rahmetli Sarısözen’le (Muzaffer Sarısözen) birlikte çalıştık. Bana Çok anlayış gösterdi.

Mesela bitkin, yorgun, ağır, uzun bir yürüyüşleri var oyuncuyların o arama sırasında. Bu sahne için her seferinde çeşitli müzikler öneriyordu, beğenmiyordum. Sonra bir seferinde öğle paydosu oldu, çıktık; öğleden sonra geldik. ‘Sana bir parça buldum’ dedi, ‘çok beğeneceksin!’ ve “Kervan”ı çaldı, sazla. Güzel bir müzikti ve o sahneye tamamen uyuyordu. Onu koyduk.

Sonra, kavgalı bir sahne vardı; ona müzik arıyoruz. Bir müzik teklif ettiler bana, fakat bütünüyle çalındığı zaman, bir yerden sonra oyun havasına giriyor. “Sinsin”di bu.

Kavga sahnesinde “Sinsin”i belli bir yere kadar çaldırdım… ‘Sonra tekrar başa gelin!’ dedim. Oraya geldi mi tekrar başa gelindi. O zaman kavga sahnesi için mükemmel bir fon müziği oldu. Böylece Beyaz Mendil yalın bir çalışma, yalın bir çevre düzeni ve yalın bir fon müziği ile köye gerçekçi yaklaşım olarak bir ilk deneme oldu…”

Adı: Beyaz Mendil
Yönetmen: Lütfi Ömer Akad
Yazan: Lütfi Ömer Akad
Öykü: Yaşar Kemal
Oynayanlar: Fikret Hakan (Hasan), Ruth Elizabeth (Zeliha), Settar Körmükçü, Ahmet Tarık Tekçe, Hayri Esen, Kadir Savun, Feridun Karakaya, Bilade Aybars, Hasan Ceylan, Abdurrahman Conkbayır, Nuri Genç, Danyal Topatan, İclal Genç, Mehdi Yeşildeniz, Osman Türkoğlu, Sadık Akarsu, Murat Tok. Adnan Uyguner, Ömer Evin
Müzik Derleme: Muzaffer Sarısözen
Türküler: Ham Meyvayı Kopardılar Dalından, Karanfil Deste Gider, Burçak Tarlası, Kalkın Turnalar Van’dan Çekilin,
Türküleri Yorumlayan: Nida Tüfekçi, Selahaddin Erorhan
Görüntü Yönetmeni: Turgut Ören
Kurgu: İsak Dilman
Negatif Kurgu: Vecded Çelikcan
Dekor: Semih Sezerli
Aksesuar: Danyal Topatan
Işık: Kenan Eryılmaz
Ses: Esat Toroğlu
Yapımcı: Süreyya Duru
Yapım: Lale Film
Yapım Yılı ve Yeri: 1955 – Türkiye
Türü: Kurmaca
Dili: Türkçe
Süresi: 101′ 10″