BEN BİR GARİP KELOĞLAN’IM
Keloğlan, saf görünmesine karşın, işlek zekasıynan olayları çabucak kavrayan, dürüstlüğüyle doğru töreyi uygulayan, yiğitliğiyle gözünü daldan budaktan esirgemeyen; durum ne olursa olsun, iyliknen, güzelliknen amacına ulaşan bir masal kahramanıdır. Saçsızlığını belirten sevimli lakabı adının yerini almıştır. Türk öyküleri içerisinde, masalların yapısı gereği mutlu sonla biten, dinleyenlere umut veren, ufuk açan güzel örneklerden biridir Keloğlan masalları.
Keloğlan masallarınden esinle uyarlanan Yeşilçam kurmacaları arasında Rüştü Asyalı’nın oynadığı dizi renkli olarak çekildi. Öztürk Serengil’in canlandırdığı 1965 yapımı “Keloğlan”; Sami Hazinses’in oynadığı Keloğlan ve Yedi Cüceler gibi karma konulu, siyah beyaz yapımların ardından, canlı, sıcak boyaklı tasarımıyla ilgi gören dzinin ilki 1971 yılında Türk izleyicisiyle buluştu.
Kurmacadaki öyküde Keloğlan, değirmende karşılaştığı zorbaların tavrı gücüne gidince anasından izin alır, padişahın kim olduğunu, nasıl biri olduğunu görmeye gider. Az çokla, var yokla denkleşir, Tanrının yol vermesiyle, kolaylıkla saraya girer.
Padişahın kızı hastadır. Obalı Keloğlan, kızı görür görmez aşık olur, ona Aykız adını verir. O günkü toplumsal yapı içinde olanaksız görünen bu durum, Keloğlan için umutlu bir geleceğe dönüşür.
Rüştü Asyalı’yı, Türk izleyicisine sevdiren, onun bu denli bilinmesini sağlayan bu kurmacadaki oyunudur dense yeridir. Sonraki dönemlerde tiyatronun, oyunculuğun yanı sıra, arı duru Türkçesiyle aranılan bir seslendirmeci olan sanatçı, Keloğlan oyunuyla belleklerde ve gönüllerde yer etti. Keloğlan’ın, özünü anlattığı, dillerden düşmeyen ‘Ben bir garip Keloğlan’ım’ ezgisi ile Aykız için yaktığı türküleri de Rüştü Asyalı okudu.
Adı: Keloğlan
Yönetmen: Süreyya Duru
Uyarlama: Turgut Özakman
Oyuncular: Rüştü Asyalı (Keloğlan), Birtane Güngör (Padişahın kızı, Aykız), Aydın Babaoğlu (Saray Soytarısı, Bicirik), Hulusi Kentmen (Padişah), Suna Pekuysal (Keloğlan’ın anası), Yusuf Ahmet (Aybars Bey), Celalettin Yonat (Koruma), Işık Yaktili, İhsan Yüce (Vezir Dalkavuğu), Kayhan Yıldızoğlu (Kara Vezir), Zeki Alpan (Büyücü), Faik Coşkun (Aşçı)
Yapım: Türkiye – 1971
BEN BİR KELOĞLAN’IM
Ben bir garip Keloğlanım
Eşeğimin yok palanı
Varım yoğum doğruluktur
Hiç de sevmem ben yalanı
Bir koca karı anam var,
Birkaç tavuk bir de inek
Her gün konar kel kafama
Evsiz kalmış birkaç sinek
Olmam kimseye kul köle
Halkın kulaği diliyim
Namertlere avuç açmam
Sivri akıllı biriyim
Keloğlanım budur özüm
Haram malda yoktur gözüm
Garip hakkını yiyene
Elbet vardır bir çift sözüm…
AYKIZIM SULTANIM
Uyan güzel aç gözünü
Dinle aşıkın sözünü
Vermişim sana özümü
Benim aykızım sultanım
Uyan uyan uyan uyan
Vuruldum sana düşümde
Hem baharım hem kışımda
Bir sevda şu kel başımda
Benim aykızım sultanım
Uyan uyan uyan uyan
Sen sultansın ben bir kelim
Bağlı ayağımla elim
sevdim seni dutmaz dilim
Benim aykızım sultanım
Uyan uyan uyan uyan
