İSTANBUL İŞGAL ALTINDA

Mondros Mütarekesi imzalanmış; ordu dağıtılmış, silahları toplatılmış. Yurdun dört bir yanı yedi düvelin paylaşımına açılmış; başkent İstanbul yollarında yabancı askerler devriye geziyor. Son Osmanlı padişahı Vahdettin, yabancı devletlerin, işgalci hükümetlerin, işbirlikçi elçilerin baskısı altında.

Sadrazam diye bilinen başbakan, doğru deyişle, Abdülmecit’in bilinen yirmi bir kızından biri, 4. Mehmet Vahdettin’in ana bir kardeşi, Mediha Sultan’ın ikinci kocası Ferit Paşa, işgal güçlerinin memuru konumunda.

Kuvayı Milliye, Mustafa Kemal Paşa’nın başlattığı kutlu direnişin sessiz, derin akan damarları gibi yurdun her köşesine ulaşıyor; “Kuvvacılar” canla başla yurdunun, yurttaşının kurtuluşu için çabalıyor. Kurmacada, onlardan birini Sadri Alışık oynuyor; Talip Bey adıyla, adını gizleyen “yirmi beş” simgesiyle.

“Yirmi Beş”in görevi; Balta Limanı Yalısında toplanan hükümetin, Kuvayı Milliyecilerle, bugünkü söyleyişle “ulusal güçlerle” ilgili yaklaşımlarını önceden öğrenmektir. Böylece, işgalcilerin emrindeki hükümet güçlerinin yaptırımlarını boşa çıkarmaktır.

“Yirmi Beş”, Damat Ferit’in en yakınındaki kişinin, yazıcısı Süleyman Sırrı Bey’in kızı Müjgan’ı yanına çekecek yöntemlere baş vurur. Çolpan İlhan’ın canlandırdığı Müjgan’ın önce güvenini, giderek sevgisini kazanır…

Müjgan’ın ve babasının, ulusal güçleri desteklediği, işgalciler, tarafından öğrenilir. Süleyman Sırrı Bey’i tutuklamaya gelen yerli işbirlikçiler, “Yaşasın vatan… Yaşa Mustafa Kemal Paşa!…” yazılı kağıdı ve onun cansız gövdesini bulurlar…