KUYU

Metin Erksan, sinemanın önemine ilişkin verdiği bir söylevde, Nurullah Ataç’ın düşüncesini tanık gösterir; “Değil mi ki sinema var, İsa’dan Önce-Sonra denmesi anlamını yitirmiştir. Bundan böyle Sinema’dan Öncesi ve Sonrası vardır.”

Sinemanın varlığıyla değişen alışkanlıkları, sağlanan dönüşümleri bir bir saymak yerine, onun yaşamsal etkisi ve önemini bu veciz anlatımla açıklayan Erksan, yapıtlarını oluştururken izlediği bakış yönünün de ipuçlarını verir.

Türk sinemasının yalnızca yazanı, kuranı değil, düşüneni olmak gibi zorlu bir yolu seçen Metin Erksan, yapıtlarında da bu zorlukların üstüne üstüne giden denemeleri yapmaktan çekinmez.

Sinemanın eğlence yönünü yadsımaz ama onun kurmacaları yalnızca eğlence üzerine kurulmaz. Her filminin mutlaka bir derde derman olması gereken yönü, düşünmeye yönelten uyarı görevi vardır.

Susuz Yaz ile su; Yılanların Öcü ile toprak ve Kuyu ile kadın üzerinden mülkiyet kavramına açıklık getirmeye çalıştım sözleriyle temel yaklaşımını açıklayan Metin Erksan, üç kurmacanın da uyarlama yazarıdır.

 

Yönetmen: Metin Erksan
Öykü: Metin Erksan
Oyun Yazarı: Metin Erksan
Görüntü Yönetmeni: Mengü Yeğin, Ali Uğur
Kurgu: Veli Akbaşlı
Müzik: Orhan Gencebay
Oyuncular:
Nil Göncü (Fatma), Hayati Hamzaoğlu (Osman), Aliye Rona (Anne), Osman Alyanak (Baba), Ahmet Kostarika, Demir Karahan (Mehmet), T. Fikret Uçak, Resit Çildam, Mustafa Dağhan, Ahmet Acar, Sabahat Işık, Mehmet Tokyürek, Nazif Ergenç, Mustafa Çınar, Veli Demir
Yapımcı: Necip Sarıcı
Tür: Kurmaca
Dil: Türkçe
Yapım: Türkiye – 1968
Süre: 84’

Önceki İçerikBalkanların Yolsuz Yollarından Öyküler
Sonraki İçerikOt Kökünün Üstünde Biter, Kurt Ulusundan Gördüğünü İşler
" Yazacaksınız, yanılgı nerdedir, doğrusu ne olabilir; tartışacağız, iyisini elbirliğiyle araştıracağız. Hadi, hazır mısınız? Ben hazırım, ne eleştirmekten korkarım, ne eleştirilmekten; üstelik o çok sevdiğim kusurumu hâlâ düzeltemedim: Fena halde doğru söylerim!.” Atilla ilhan (1925-2005)

Yorum

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen adınızı buraya giriniz