“Her bir yaşam öyküsü, öbür yaşamların parçacıklarıyla tamamlanır…”

TÖRÜNGEY

(Ferzan Ali Aygen anısına…)

Genç sinemacıların birlikte öykü yazıp, çektikleri ve kurgulayıp izlenmeye hazır hale getirdikleri Törüngey, bir eleştiri filmi.

Yaşadığı çevreye yabancılaştırılan ve yalnızlaştırılan insana, zifiri karanlığın ve göz kamaştırıcı aydınlığın etkisinden sıyrılmayı salık veriyor, film.

Genç sinemacılar, akla kara arasındaki yaşamsal renkleri fark etmenin, yalnız kalmaktan ve yalnız bırakmaktan daha kolay olduğunu Törüngey ile anlatıyorlar.

Banu Atik, Hakan Önal ve Uğray Güneysu’nun oyuncu olduğu filmin afişine giren diğer ad ise son dönemlerde yalnızların köpekliğini yapan sevimli it Saşi.

Sinemasalı İşliği’nin ilk filmi olma özelliğini de taşıyan kurmaca, Ahmet Arısoy, Çılga Gürel, Damla YılmazEbubekir İznaev, Erhan Hasan Sarı ve Şemsettin Suat Yılmaz’ın ortak çalışmalarıyla Ankara’da çekildi.

Genç sinemacılar, öykü yazım aşamasında bir arada bulundukları ressam Ferzan Ali Aygen‘in, Eylül 2011’de sonsuzluk eline göçmesiyle yaşadıkları üzüntüyü, Törüngey’i onun anısına adıyarak, biraz olsun azaltma, rahmetle anma yoluna gittiler.

 

törüngey

 

Adı: Törüngey
Yönetmen: Çılga Gürel
Yapımcı: Bekir İznaev
Yazan: Çılga Gürel
Görüntü Yönetmeni: Ş. Suat Ylımaz
Işık: Ahmet Arısoy
Ses: Erhan H. Sarı
Sanat Yönetmeni: Damla Yılmaz
Kurgu: Ş. Suat Yılmaz
Oyuncular: Banu Atik, Hakan Önal, Uğray Güneysu, Saşi
Yapım: Türkiye – 2012
Tür: Kurmaca
Süre: 16′

 

Törüngey: Yaratılan ilk insan, yani ilk yalnız kişi olan Adem aleyhisselamın adının, Altay Türk mitolojisindeki karşılığı.

Köpek: İt adının karşılığı olarak kullanılmakla beraber, koruyucu, bekçi anlamı da vardır. (Köpeklik etmek; korumak veya bekçilik etmek.)

TÖRÜNGEY - 2012

Önceki İçerikAnarkay Bozkırındaki Boto Bulağı
Sonraki İçerikKazakistan’ın Gerçekleştirdiği En Yüksek Bütçeli kurmaca
" Yazacaksınız, yanılgı nerdedir, doğrusu ne olabilir; tartışacağız, iyisini elbirliğiyle araştıracağız. Hadi, hazır mısınız? Ben hazırım, ne eleştirmekten korkarım, ne eleştirilmekten; üstelik o çok sevdiğim kusurumu hâlâ düzeltemedim: Fena halde doğru söylerim!.” Atilla ilhan (1925-2005)

Yorum

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen adınızı buraya giriniz